Sögur úr Sveitinni

Jæja, þá er komið að því að segja ykkur frá ferðalaginu okkar til nýrra heimkynna.

Við flugum sem sagt frá Íslandi aðfaranótt föstudagsins (í gærnótt sum sé). Það var brottför kl 00.30 og bar eitthvað á að í það minnsta ég var orðin þreytt. Strákarnir sváfu ekkert, Einar dottaði í ca 10 mínútur en ég svaf – sem betur fer – í amk eina og hálfa klukkustund.

Við lentum svo í Gautaborg um kl 5.40 að staðartíma. Þegar töskurnar voru komnar var byrjað á því að skipta úr síðbuxum í stuttbuxur! Enda heitur dagur framundan. Við tókum svo leigubíl á lestarstöðina í Gautaborg, og komumst að, í þeirri ferð, að flugvöllurinn er ca 20 km fyrir sunnan Gautaborg. Annað sem vakti athygli okkar strax þarna, var hversu kurteisir og glaðlegir svíar eru, og með þjónustulund. Þegar við komum út úr flugstöðinni, í átt að leigubílunum, stóðu strax þrír bílstjórar upp og buðu okkur góðan daginn, með bros á vör.

Þegar á lestarstöðina var komið þá roguðumst við með allar okkar töskur (sem betur fer flestar á hjólum!) í leit að kaffihúsi! Við „gömlu“ þurftum kaffi, drengirnir þurftu helst snúð en sættu sig við einhverja dísæta kanilfléttu.

Svo tók við tæplega 2ja tíma lestarferð – Jóhannes sofnaði nánast strax og svaf í um 1½ tíma, Jón Ingvi í um klukkustund, ég dottaði kannski 10 mínútur en enn gat Einar ekkert sofnað.

Mér finnst alveg með ólíkindum hversu vel dagurinn gekk, engir árekstrar milli bræðranna og enginn pirringur þrátt fyrir svefnleysi.

Þegar við komum til Helsingborg skelltum við öllum okkar töskum í geymsluhólf og örkuðum sem leið lá á „Skatteverket“ til að skrá okkur inn í landið. Þar tók á móti okkur afskaplega indæll maður, með bros á vör, hann spurði hvaða erindi við ættum og fann réttan starfsmann handa okkur. Sú var jafn indæl og brosandi og hjálpsöm. Svo nú erum við, ég og strákarnir, skráð inn í landið og bíðum bara eftir að nýju kennitölurnar okkar detti inn um lúguna. 

Þaðan örkuðum við að sækja lykla að „övernattningsrum“, sem er herbergið sem við verðum í núna fram að 1.ágúst. Á sama stað fengum við lyklana að íbúðinni okkar, sem við flytjum inn í 1.ágúst. Sú íbúð stendur við Mellersta Stenbocksgatan. Þar sem ég trúi ekki á tilviljanir þá er gaman að segja frá því að langafi minn hét Steinbock.

„Övernatningsrummet“ er 17 fermetrar og sem betur fer erum við sátt...því ósátt er sennilega erfitt að sitja svona þröngt í heila viku.

Örkuðum – eða öllu heldur tókum svo strætó, í Ikea þar sem við borðuðum dýrindis kvöldmat (snitsel og kjötbollur) áður en við versluðum smá í matinn.

Við fórum SNEMMA að sofa í gær, enda laaaaangur dagur að baki.

Dagurinn í dag, sem sagt dagur 2 í nýju landi, er búinn að vera ljúfur. Byrjuðum daginn á að fara í bæinn og versla okkur strætókort (fengum 2 fríar ferðir í gær þar sem ekki er hægt að borga með pening – fyrri strætóbílstjórinn sagði okkur það ekki, bara brosti og sagði okkur að fara inn...sá sennilega hvað við vorum túristaleg, með bakpoka og alles! Sá seinni var svo elskulegur að gefa okkur líka farið en benti okkur jafnfram á hvað við ættum að gera fyrir næstu ferð).
Haldiði ekki að við höfum svo ekki bara drifið okkur aftur í IKEA. Í þetta skiptið kíktum við á rúm fyrir strákana.

Fórum svo í bæinn að hitta dönsk vinahjón á kaffihúsi, það var bara ljúft sko.

Löbbuðum síðan gegnum „Slottshagen“ og þaðan upp að nýju heimkynnum okkar á M. Stenbocksgatan. Nafnið mitt er komið á dyrasímann – við erum að SPRINGA ÚR SPENNU!!!!

Það sem mér finnst sennilega minnst skemmtilegt við mánaðarmót - en geri þó alltaf - er að búa til matseðil fyrir mánuðinn, gera innkaupalista og svo það allra minnst skemmtilega; versla! Það þarf yfirleitt tvo innkaupavagna og stundum neyðist ég til að gera þetta ein þegar Einar er að vinna. En í dag þurfti ég ekki að fara ein og það var æði

En þó það sé leiðinlegt að gera matseðilinn þá er það svoooo þægilegt og gott þegar það er búið. Að þurfa ekki að spá meir í það þennan mánuðinn. Krökkunum finnst þetta líka gott, að vita alltaf hvað er í matinn (þó svo að auðvitað geti eitthvað komið upp á og þá orðið breyting). Einari finnst gott að þurfa ekki að spá hvað hann á að hafa í matinn þegar ég er á kvöldvakt, hann kíkir bara á matseðilinn. Snilld alveg. 

Upphaflega var líka málið að við settumst niður og gerðum þetta saman...nú er þetta orðið mitt - fyrir löngu. Hinir koma hugsanlega með eina ósk hver og þá verð ég að klóra mér í skallanum fyrir hina 27-28 dagana...sem betur fer tekst þetta oftast áður en ég er búin að klóra gat á skallann...í annan tíma jaðrar við að ég sé farin að reyta mitt gráa strý

Jamm - þetta var sem sagt matseðils-mánaðarmóta-hárreytingar-blogg. En einn hamingjumoli í lokin:

Gættu þess að enginn verði til þess að bregða fæti fyrir þig, er þú skundar til móts við hamingjuna.
Úr bókinni Þúsund hamingju spor

Ég hef stundum velt því fyrir mér hvort ég sé með mígreni. Ég fékk slæm höfuðverkjaköst fyrst þegar ég gekk með Ólöfu Ósk. Svo slæm að þau komu nánast daglega sumarið 1995 en ég var bara lánsöm að búa ein og vera ófrísk að fyrsta barni, því ég gat þá bara lagst fyrir eftir vinnu og reynt að jafna mig.
Eftir meðgönguna hurfu köstin. En bar á þeim síðar, eða í þessi 2-3 skipti sem ég bragðaði rauðvín - hætti þeirri vitleysu fljótt út af slæmum höfuðverkjum sem fylgdu í kjölfarið.

Svo komu þessi köst aftur þegar ég gekk með Jón Ingva en ekki þegar ég gekk með Jóhannes. Núna þegar ég sit og skrifa þetta þá velti ég því fyrir mér hvort líkaminn hafi sjálfur séð um að hafa vit fyrir mér því að þegar ég gekk með Jóhannes þá gat ég ekki með nokkru móti borðað neitt sem hveiti var í. En samkvæmt  Vísindavefnum þá getur hveiti haft áhrif á mígreni.

Ástæðan fyrir því að ég fór að "gúggla" mígreni, var að ég fékk svona kast í gær. Stuttu áður en ég átti að fara á kvöldvakt og sá fram á að þurfa að hringja mig inn veika 3 korterum fyrir settan vinnutíma Ekki skemmtilegt. En ég fékk mér panodil og íbúfen og lagðist út af og hausverkurinn hvarf að mestu en eftir sat ógleðin. Svo ég fór í vinnuna, fékk þar primperan sem sló á ógleðina. Gat þannig staðið mína pligt

Ég hafði fengið mér hrökkkex með brauðosti stuttu áður en höfuðverkurinn helltist yfir mig og fékk allt í einu sterkt á tilfinninguna að það væru tengsl. Samkvæmt áðurnefndum link á vísindavefnum þá er einmitt ostur nefndur til sögunnar ásamt hveiti, rauðvíni og fleiru. 

Svo hef ég oft hugsað sem svo að þetta væri vart mígreni þar sem mér nægir (oftast) að taka panodil og íbúfen - en samkvæmt þessum sama link þá er það svo hjá mörgum. Þannig að ég held bara að ég geti alveg leyft mér að kalla þetta mígreni.

Ég á eftir að sannreyna þetta með ostinn, en ég get í augnablikinu ekki hugsað mér að fá mér ost...svo þetta verður ekki sannreynt í dag og þá heldur alls ekki korter í kvöldvakt!!!

Jamm - fyrsta bloggfærslan mín í ca 1½ ár og vart um skemmtilegt efni en ég bara varð að koma þessu frá mér! Þetta væri helst til langur "status" á facebook  

En til að halda í gamla "hefð" þá langar mig að koma með hamingjukorn dagsins: 

Hugurinn er heimur út af fyrir sig, og í sjálfum sér fær hann breytt himnaríki í helvíti og helvíti í himnaríki. 

- úr bókinni Þúsund hamingju spor

Fór í ræktina í morgun, og mikið er nú gott að taka svona á. Vonandi að það skili líka einhverju...eins og kannski því að ég komist aftur í pilin mín sem hafa minnkað í vetur...

Vitiði, svo eru okkur að áskotnast nokkur bretti í viðbót, svo bráðum verður orðið partýfært á pallinum!! Þetta er eintóm hamingja bara
Svo eiga að vera pönnusteiktar samlokur í kvöldmatinn í kvöld og Jóhannes sagði strax; "Getum við borðað þær úti?" (...því það voru samlokur á pallinum um daginn sko )

Annars er lítið að frétta. Var að vinna um helgina og komst því ekki í golf með familíjunni minni. En ætli við bætum ekki úr því í dag eða kvöld, ég og gormarnir. 

...ef ég get sveiflað kylfunni eftir átök morgunsins...híhí...

Svo styttist í sumarfríið, mér reiknast til að það séu 15 vaktir eftir hjá mér...voru 20 þegar ég byrjaði að telja

Sumar og eintóm hamingja hér á bæ Alltaf kaffi á könnunni ef þig langar að kíkja í bolla.

Kveð ykkur með hamingjumola dagsins: 

Það sem þér líkar og það sem þér mislíkar getur gert þig óðan, ef þú hugsar of mikið um það.

Við smelltum okkur í skógræktina í dag, þar voru hátíðahöldin hér á Akranesi haldin. Mér skilst að Skagamenn (einhverjir amk...) hafi ekki allir verið sáttir með það hvar hátíðahöldin fóru fram. Það er áralöng - eflaust áratugalöng - hefð fyrir að þessi hátíðahöld fari fram niðri í bæ, nánar tiltekið niðri á Akratorgi.

En þar sem ég er alls ekki Skagamaður (er sko og verð alltaf Norðfirðingur!!!) þá er ég allskostar ósammála þessum Skagamönnum sem eru ósáttir. Mér finnst skógræktin, nánar tiltekið Garðalundur, frábær staður. Það er NÓG pláss, það er mjúkt að setjast í grasið (malbikið er hart niðri í bæ!!!) og þetta er miklu frjálslegra fyrir börnin. 

Dásamlegt alveg - finnst mér

Annars er rétt að geta þess að þar sem nú er Akratorg stóð hús í gamla daga. Það hús (ef ég man þetta rétt) byggði langafi Einars. Hann átti ekki krónu og byggði húsið allt út á krít, og húsið fékk nafnið SKULD og er ættin kennd við það hús. Einar er sem sagt kominn af Skuldarættinni - sem sagt Skuldari

Eftir því sem ég kemst næst (Akranesvefurinn sko) þá var torgið lengi kennt við Skuld og kallað Skuldartorg - en er sem sagt í dag kallað Akratorg.

Mér hefur dottið í hug, og Einari finnst það ekki galin hugmynd - að ef þannig fer að við höldum húsinu okkar (sem sagt ef Frjálsi Fjárfestingarbankinn fer að verða til samvinnu) að þá köllum við húsið okkar SKULD. Því það er ekki orðum aukið að kalla það því nafni!!! Og mér finnst það bara passa vel, svona í ljósi sögunnar

Kveð ykkur með hamingjumola dagsins:  

Gleðin er besta vopnið
í stríðinu við óttann.