Magapína

Molinn minn, hann Jón Ingvi, er heima í dag.  Honum var mjög illt í maganum í morgun, sem lagðast um leið og hann fékk að vera heima.  Þetta er óhugnanlega líkt því sem við upplifðum með Ólöfu Ósk í Danmörku.  Þetta er sárt.  Fyrir okkur öll.  Og sérstaklega fyrir Jón Ingva.  

Við fórum upp í skóla áðan að sjá leikrit; Sigga og skessan í fjallinu.  Mjög skemmtilegt.  Hittum Kalla, bekkjarkennara Jóns Ingva.  Hann staðfesti það sem við höfðum rætt um, og sem hefur áður verið rætt.  Jón Ingvi á erfitt með að mynda tengsl og fer kjánalega í það þar sem hann veit ekki hvernig hann á að gera.  Hann er mikið í hlaupaleikjum sem enda með gráti hjá einhverjum.  Þetta var alltaf erfitt í leikskóla, þá töluðu þær um að hann elti krakkana og/eða hlypi á eftir þeim, og þau vissu ekki hvað hann vildi með því.  

Magnað hvað börnin okkar geta verið ólík.  Þótt Ólöf Ósk hafi líka lent í erfiðleikum í skólanum úti þá var það af allt öðrum toga, hún átti alltaf nóg af vinum.  Henni var strítt á að vera of feit og svo var andlegt ofbeldi í bekknum af völdum eins nemanda sem leið bölvanlega.  Hjá Jóni Ingva sníst þetta meira um að hann kann ekki að nálgast krakkana.  Það hefur alltaf verið erfitt fyrir hann, jafn erfitt fyrir hann og það hefur verið auðvelt fyrir Ólöfu Ósk að mynda tengsl.  

Eins og þið sjáið þá á þetta hug minn allan í dag, og ég veit ekki hvað ég á að gera.  Annað en að bregðast við, sína Jóni Ingva í orðum og verkum að ég stend með honum og tek hann alvarlega.  Ég var fegin að það var myrkur í herberginu í gær þegar hann var að segja mér frá þessu, svo hann sæi ekki tárin.  Ekki vegna þess að hann megi ekki sjá mig gráta, heldur vegna þess að ég vil ekki að hann fari að hlífa mér.  Hann á að vita að hann getur komið til mín og ég brugðist við, á skynsaman hátt.  Molinn minn litli.

---o---

Til  Jóns Ingva

Áður en þú varst til þráðum við þig.
Áður en þú komst í heiminn elskuðum við þig.
Áður en þú hafðir lifað eina stund hefðum við fúslega dáið fyrir þig.
Þú ert kraftaverk lífsins
Takk fyrir að vera til

Athugasemdir

[Jóhanna (IP-tala skráð) 8.11.2006 kl. 10:06]

Það er e-ð svo lítið sem maður getur sagt til að hjálpa í þessum aðstæðum. Eg vona bara innilega að þetta verði stöðvað núna strax og ef kennarinn ræður ekki við þetta að bíða ekki of lengi með að tala við skólastjórann. Það er bara átakanlegt að lesa um það þegar krökkum líður það illa að þau vilji ekki fara í skólann. Ég er ekki hissa að tárin renni niður kinnarnar þínar því þau gera það líka hér bara við að lesa þetta. Vona að ykkur gangi vel með að leysa úr þessu!

[SigrúnSveitó, 8.11.2006 kl. 12:36]

Takk elskan.