Ég er á lífi!!

13.3.2008 | 12:23

Vona að enginn hafi efast um að ég myndi lifa þetta af... LoL

Var reyndar ótrúlega lasin. Ældi og drullaði í gærmorgun og eiginlega ekki meir eftir það, en var gersamlega búin á því. Svaf meira og minna allan gærdag, druslaðist á árshátíðina í skólanum hjá krökkunum.

Þau stóðu sig eins og hetjur, Ólöf Ósk söng "Lífið er yndislegt" ásamt kórnum "sínum" og Jón Ingvi spilaði á blokkflautu ásamt bekknum "sínum".

Þegar heim kom skreið ég nú bara upp í, svaf eiginlega þangað Einar kom upp í, glápti þá á einn þátt í sjónvarpinu, með honum, og hélt svo áfram að sofa.

Tókst að fara með Jóhannes á leikskólann í morgun, og svo aftur heim að sofa..svaf til 10.25 en ég átti von á Dóru í heimsókn kl. 10.30.

Núna er Dóra farin...ég er búin að klára lopapeysuna...eða, búin að prjóna...á eftir að sauma og gera lista fyrir tölur...svo á ég eftir að ganga frá endunum.

Held ég skríði undir sæng í smá stund og safni kröftum. Er gersamlega búin á því.

Hef sama og ekkert borðað, er örugglega að skrælna líka...en það jafnar sig um leið og ég fer að koma einhverju að ráði niður. Appelsínusafinn með aldinkjötinu - sem ég venjulega ELSKA - komst ekki niður áðan :(

Jamm. Lasin.

En mjög hamingjusöm engu að síður, því LÍFIÐ ER YNDISLEGT!

Gaman samt að kúkafærslan mín fékk brósa til að kommenta Wink Nú veit ég hvað þarf til Tounge

Ást til ykkar...

Og svo...

Einn brandari í lokin...

Bóndi nokkur var á krá og drakk mikið og virtist mjög dapur í bragði.
Kunningi hans spurði hvers vegna hann væri svo dapur og hann svaraði: ,,Suma hluti er ómögulegt að útskýra. Í morgun fór ég út í fjós að mjólka. Um leið og ég var búinn að fylla fötuna sparkaði kýrin fötuna um koll með vinstri fæti. Svo að ég batt fótinn við stólpann. Ég byrjaði aftur að mjólka og aftur felldi dýrið fötuna með hægri fæti. Þannig að ég batt hægri fótinn við stólpann. Um leið og ég fór að mjólka aftur felldi helvítið fötuna með halanum. Ég varð að taka af mér beltið til að binda upp halann."
"Og þegar ég var að binda upp halann, þá detta buxurnar niður um mig og í því kemur konan mín inn í fjósið. Trúðu mér það eru vissir hlutir sem ómögulegt er að útskýra."

syngjandi kát belja