Mig langar að segja svo margt...

...en veit samt ekki hvað ég á að segja.

Ég sit hér í eldhús-stofunni (køkken-alrum) sem einhverntímann verður bílskúrinn okkar. Það er svo notalegt hérna. Mikið held ég að við eigum eftir að hugsa til baka og segja; "...manstu, þegar við bjuggum í bílskúrnum..." Það fer svo vel um okkur hér. 

Ég fékk vinkonu úr vinnunni í kaffi áðan, það var bara æði.

Þetta elska ég svo mikið við Ísland, það er svo auðvelt - finnst mér - að eignast það góða kunningja og vini á vinnustað, að það verður samgangur og vinátta utan vinnunnar. Þess saknaði ég mikið í Danmörku. 

--

Annars er lífið alltaf að gefa mér gjafir. Ég hef t.d. fengið að eignast náinn fjölskyldumeðlim upp á nýtt. Þessi yndislega persóna var mikið lasin lengi vel, en undanfarnar vikur hafa verið að gerast kraftaverk í hennar lífi og þau færa um leið kraftaverk inn í mitt líf. Ég er full af þakklæti. Þorði aldrei að vona að þetta myndi gerast, þó ég vissi í hjartanu mínu að allt er mögulegt.

Hvernig get ég annað en brosað og verið glöð og hamingjusöm? Ég hef upplifað hluti í lífinu sem gerðu að ég lifði í svartnætti, og sem varð til þess að ég fór að leita mér að einhverju sem gæti fært mér innri frið og birtu. Fyrir bráðum 10 árum fann ég það sem hefur hjálpað mér og ég hef öðlast eitthvað sem ég aldrei hefði trúað að yrði veruleiki í mínu lífi. 

Að ég geti lifað í sátt og samlyndi við sjálfa mig er kraftaverk.

Fyrir rúmum 14 árum var ég svo lánsöm að finna Stígamót, og þar varð upphafið að ferðalaginu mínu í átt að gleði og hamingju. 

Ég hef áður birt ljóð á blogginu mínu, því ég elska þetta ljóð, og það segir svo margt - fyrir mig. Svo mig langar að birta það aftur. Þetta ljóð var lesið upp af Talkór Stígamóta á 5 ára afmæli Stígamóta 1995. 

Nú er sól í sálinni minni,
eftir langan skuggadag,
og vonin hún vaknar,
að dag einn ég finni,
fegurð í sjálfri mér.

Höf. Rósa Ólöf.

Athugasemdir

[Hrönn Sigurðardóttir, 26.9.2008 kl. 10:53]

Og ég fyllist trú á lífinu við að lesa þig

[Anna Ólafsdóttir (IP-tala skráð) 26.9.2008 kl. 16:25]

Þegar ég þurfti á Stígamótum að halda var ég svo lánsöm að búa á höfuðborgasvæðinu, það eru nú ca.15.ár síðan, nú bjóða þessar góðu konur uppá viðtöl á landsbyggðini, það gleður mitt hjarta því ekki b´æua öll fórnarlömb ofbeldis í borg óttans.

[Hjördís Huld (IP-tala skráð) 26.9.2008 kl. 17:07]

Hæ ertu búin að kíkja á mig frænka??

[María Katrín Jónsdóttir Ármann, 26.9.2008 kl. 17:55]

[Ásdís Sigurðardóttir, 26.9.2008 kl. 18:04]

Sæl elsku stelpan mín. Nú er ég komin á kreik. Hef hugsað mikið til þín.  Vona að ykkur líði öllum sem allra best. Hlakka til að fylgjast með næstu vikur og knús og kram á ykkur öll.  Góða helgi.

[Hugarfluga, 26.9.2008 kl. 23:26]

Fallegt, Sigrún mín.    Það sem ég fíla svo vel við þig er hversu vel þú kannt að meta það sem þú hefur og þakka fyrir það.  Mí lækí lækí.

[silja (IP-tala skráð) 26.9.2008 kl. 23:29]

Halló mín kæra ! Alltaf jafn gaman og yndislegt að koma hér . Veistu þú ert svo frábær !! En langar samt að segja þér að hlusta á þetta. (ef mér tekst ekki að setja þetta hér inn þá kíktu á hvítasunnukirkjan á selfossi og það ætti að koma !) lov   Silja = konan hvíta

Samkoma dagsins